فضائل ماه رجب در کلام استاد اخلاق مشهور
تاریخ انتشار: ۱۳ فروردین ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۲۷۷۶۶۹۴
گروه دین و اندیشه: حضرت آیت الله جوادی آملی در جلسه درس اخلاق این هفته خود كه در نمازخانه بنیاد بین المللی علوم وحیانی اسراء برگزار شد، ضمن تبريك ايام پربركت ميلاد امام باقر(ع) و ماه پربركت رجب به بيان فضايل اين ماه پرداختند و بيان داشتند: ميلاد امام باقر(ع) را به پيشگاه وليّ‌عصر تهنيت عرض مي‌كنيم، ماه پربركت رجب، ماه ولايت است كه طليعه ماه رسالت است و اين هر دو طليعه شهرالله است ماه مبارك رمضان به عنوان شهرالله ناميده شد كه وجود مبارك پيغمبر(ص) در آن خطبه معروف فرمود: «قَدْ أَقْبَلَ إِلَيْكُمْ شَهْرُ اللَّه» و رسالت، طليعه ورود به باب توحيد است و ولايت، طليعه ورود به باب رسالت است، اگر وجود مبارك حضرت فرمود: «أَنَا مَدِينَةُ الْعِلْمِ وَ عَلِيٌّ بَابُهَا» ماهي كه متعلق به وجود مبارك حضرت امير است، اين طليعه ورود به ماه رسالت است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
حضرت آيت الله جوادي آملي با اشاره به روايت نوراني از امام محمد باقر(ع) به ضرورت پيروي از آن ذوات مقدس اشاره كردند و بیان داشتند: وجود مبارك امام باقر(ع) در يك مجلسی سخنراني می کردند، يكي از مستمعين كه پاي سخنان حضرت نشسته بود گفت عجب درّ و جواهري ما امروز از شما استفاده كرديم، فرمود حيف نيست كه اين سخنان را به طلا تشبيه مي‌كني؟! طلا يك سنگ زردي است چون كمياب است معيار تبادل قرار گرفته وگرنه ارزش كه ندارد با سنگ‌هاي ديگر فرقي ندارد بعضي از سنگ‌هاي معدني ممكن است از آن سخت‌تر هم باشد فرمود حيفت نيامد كه اين حرف‌ها را به طلا تشبيه كردي. بعد هم فرمود آزمون ما با اين مردم بسيار دشوار است براي اينكه ما اينها را دعوت كنيم نمي‌آيند رها كه كنيم راه غير از اين نيست ما نمي‌توانيم بگوييم بگذار بيفتد و ببيند جزاي خويش اين حرفِ ما نيست خب چرا كيفر كار خودش را ببيند. اين است كه ما خيلي برايمان سخت و دشوار است ما نمي‌توانيم بگوييم ما به وظيفه‌مان عمل كرديم و تمام شد رفت ما غصه مي‌خوريم. بسياري از حالات خود وجود مبارك پيغمبر، اميرالمؤمنين(ع) به حال ما غصّه مي‌خوردند الآن هم وجود مبارك حضرت به حال ما غصه مي‌خورد آدم يك فرزندي داشته باشد بيراهه برود كه نمي‌تواند بگويد بگذار تا بيفتد و بيند جزاي خويش!
ايشان خاطرنشان کردند: پيامبر(ص) فرمود شما فرزندان ماييد «أَنَا وَ عَليٌّ أَبَوَا هَذَهِ الاُمَّة» ما وقتي تشيّع را قبول كرديم اينها را به امامت قبول كرديم به عصمت قبول كرديم شديم فرزند اينها اگر فرمود: «أَنَا وَ عَليٌّ أَبَوَا هَذَهِ الاُمَّة» ما هم اينها را به عنوان امامت قبول كرديم خب ما فرزندان آنهاييم اگر بيراهه برويم حضرت فرمود براي ما خيلي غصه است. هيچ پدري حاضر نيست كه بگويد «بگذار تا بيفتد و بيند جزاي خويش» اين نيست. هيچ پدري هيچ مادري حاضر نيست الآن وجود مبارك حضرت هم همين‌طور است براي ما اگر خداي ناكرده بيراهه برويم غصه مي‌خورند رنج مي‌برند كه چرا ما به اين صورتيم ما مي‌توانيم طرزي زندگي كنيم كه مورد رضاي اينها باشد ما اين جاهليتمان را به عقلانيت تبديل كنيم اين راه دارد.منبع: کانال تلگرامدر محضر علامه جوادی آملی
منبع: بولتن نیوز
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.bultannews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «بولتن نیوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۲۷۷۶۶۹۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
معمایی که امام درباره رژیم صهیونیستی مطرح کرد چه بود؟
به گزارش خبرنگار جماران، امام خمینی (س) در بیست و چهارم مرداد ماه سال 58 مطابق با بیست و یکم ماه مبارک رمضان سال 99 در جمع هیاتی از مقامات سوریه از جمله عبدالحلیم خدام (معاون نخست وزیر و وزیر امور خارجه) به منشأ ضعف در میان مسلمین اشاره کرده و فرمودند:
"برای من یک مطلب به شکل معماست و آن این است که همۀ دوَل اسلامیّه و ملت های اسلام می دانند که این درد چیست، می دانند که دست های اجانب در بین است که اینها را متفرق از هم بکند، می بینند که با این تفرقه ها ضعف و نابودی نصیب آنها می شود، می بینند که یک دولت پوشالی اسرائیل در مقابل مسلمین ایستاده ـ که اگر مسلمین مجتمع بودند، هرکدام یک سطل آب به اسرائیل می ریختند او را سیل می برد ـ مع ذلک در مقابل او زبون هستند. معما این است که با اینکه اینها را می دانند ، چرا با علاج قطعی، که آن اتحاد و اتفاق است روی نمی آورند؟ چرا توطئه هایی که استعمارگرها برای تضعیف آنها به کار می برند، آنها توطئه ها را خنثی نمی کنند؟ آیا این معما چه وقت باید حل شود؟ و پیش کی باید حل بشود؟ این توطئه ها را کی باید خنثی کند غیر از دولت های اسلام و ملت های مسلمین؟ این معمایی است که شما اگر جوابی دارید و حل کردید این معما را به ما هم تذکر بدهید."
صحیفه امام؛ ج 9، ص 274-275
حقوق کدام یک از ایثارگران در سال ۱۴۰۳ افزایش داشت؟